Pages

Saturday, December 4, 2010

अनुष्का कडून शिकलेल्या गोष्टी - Part 1

गेल्या दोन तीन वर्षात कामानिमित्त परदेशात जाणे झाले. त्यामुळे खूप फिरणे, वेगवेगळ्या जागांना भेट देणे भटकणे या गोष्टी ओघाने आल्याच. या आधी भटकताना मी आणि बायको असे दोघेच हिंडत असल्याने Bachelor style नी हिंडत होतो. पण नंतर अनुष्का, आमची मुलगी, लहान असल्याने खूप planning करून हिंडावे लागत होते. कुठेही जायचे तरी २ -३ महिने त्याचे planning चाले. Tickets ,Hotels चे  बुकिंग, सामानही बांधाबांध वगैरे.एकदा सहज विचार करत असताना ह्या सगळ्या गोष्टी मी अनुष्काच्या नजरेने पाहायला सुरुवात केली.

एक दिवस अनुष्काला सकाळी खूप लवकर जाग आली तर ती bed मध्ये झोपण्या ऐवजी तिच्या कार-seat मध्ये बसलेली होती. शेजारी तिची मम्मी बसली होती आणि बाबा driving करत होता. अनुष्काला काहीही फरक नाही पडला. ती थोड्या वेळाने परत झोपून गेली. तिला  जेव्हा जाग आली तेव्हा ती विमानत बसलेली होती. पण त्याचेही  तिला काही वाटले नाही. तिने शांतपणे समोर पडलेले magzine  उचलले आणि त्यातील चित्रे बघायला सुरुवात केली.

एकदा अनुष्काची झोपमोड झाली ती पाण्याच्या तुषारांमुळे.  अनुष्काने झोपेतून डोळे उघडले तर समोर पाण्याचा प्रचंड मोठा प्रवाह कोसळत होता. आम्ही सगळे Niagara ला गेलो होतो आणि छोट्याश्या बोटीतून धबधब्याच्या आगदी जवळ गेलो होतो. आमचे डोळे फिरत होते. अनुष्काला मजा आली. तिला पाण्यात खेळायला खूप आवडते. तिने स्वतःची जीभ बाहेर काढली आणि ते उडणारे तुषार ती झेलत बसली.

ह्या एप्रिल मध्ये आम्ही लास वेगास आणि Grand Canyon ला गेलो होतो. अनुष्काच्या Routine मध्ये काहीही फरक पडला नाही. तिला भूक लागली तेव्हा ती जेवली. झोप आली की ती झोपली. हाच pattern परत परत repeat झाला. अनुष्का ने झोपेतून डोळे उघडले ते कधी लास वेगास च्या हॉटेल चा रूम वर तर कधी Grand Canyon च्या प्रचंड कड्याच्या टोकावर. परक्या पण खूप रंगीबेरंगी रूम मध्ये तिला काहीवेळा मजा आली. काहीवेळा  त्या परक्या वातावरणाचा तिच्यावर काहीच फरक पडला नाही. Grand Canyon च्या प्रचंड कड्यावर तिचे डोळे फिरले नाहीत की आपण उडून गेलो तर... आशी भीती वाटली नाही.  तिने जीभ बाहेर काढली आणि येणारा गार वारा  जिभेवर झेलून त्याचा आनंद घेतला.

जागा बदलल्या, वेळा बदलल्या पण डोळे उघडले की आपण कुठेही असू शकतो त्या pattern मघ्ये काहीच फरक पडला नाही. आणि त्याच्यावर शांत reaction देण्याची अनुष्काची पद्धत पण बदलली नाही.
का नाही बदलली? कारण मला असे वाटते की ह्या प्रत्येक वेळेस तिने जेव्हा डोळे उघडले त्यावेळी ती मम्मीच्या मांडीवर होती किंवा बाबाच्या कडेवर होती. तिला कायम आशी खात्री होती की जोपर्यंत मम्मी आणि बाबा माझ्या जवळ आहेत तोपर्यंत बाकीचे पडणारे फरक काहीच विशेष नाहीत.

आपण पण असेच झोपेतून उठतो आणि आपल्याला दिसते की सगळीकडे प्रचंड Recession आहे आणि आपली नोकरी पण जाऊ शकते. आपण असेच एक दिवस झोपेतून उठतो आणे आपल्याला दिसते की आपला जीवलग खूप आजारी आहेत. एक दिवस आपली झोपमोड होते ती पोटात प्रचंड पडलेल्या खड्ड्यामुळे... आणि तो खड्डा पडलेला असतो तो महिन्यात अनपेक्षित झालेल्या आणि होऊ घातलेल्या खर्चाने. 

पण ह्या सगळ्या वेळेस आपल्या बरोबर देव आहे, आपले हितचिंतक / आपले लोक आहेत. अनेकांचे आशीर्वाद आहेत हे लक्षात घेऊन ह्या बदलांना आपण अनुष्का सारखी शांत reaction का देत नाही?

3 comments:

  1. Masta. Ek vegala drushtikon. Mala tu kay mhanato aahes te kaltay karan hya prakarchya anubhavatoon me gelelo aahe.

    ReplyDelete
  2. You raise me up, so I can stand on mountains;
    You raise me up, to walk on stormy seas;
    I am strong, when I am on your shoulders;
    You raise me up: To more than I can be...

    THESE WILL BE THE FEELINGS OF aNUSHKA AFTER SOME YEARS....!

    Niranjan(Mihir) Kulkarni

    ReplyDelete