Pages

Saturday, December 11, 2010

हादडण्यासाठी जन्म आपुला - bachelor style चे butter Chicken

आज आपण bachelor  style  चे butter Chicken बनवायला शिकू या. ते चहा किंवा टोमाटो चे सार बनवण्याइतके सोपे नक्कीच नाही. बायको माहेरी गेल्यावर, प्रोजेक्ट मुळे डोके फिरल्यावर, जेव्हा खाणे हा आयुष्यातील एकमेव आनंद आहे असे वाटू लागते तेव्हा बनवायला हा खूप चांगला पदार्थ आहे. तो बनवताना वेळ बराच जातो त्यामुळे डोके दुसऱ्या विचारात गुंतते आणि वेळ सुरेख जातो. नंतर गरमागरम chicken मित्रांसोबत हाणताना आणि बरोबर थंडी घालवण्याचे पेय असताना उरलेला वेळ आणखी चांगला जातो.
दुसऱ्या दिवशी तेच chicken ब्रेड मध्ये भरून sandweech बनवता येते नाहीतर पोळीमध्ये भरून काठी रोल बनवता येतो. ह्याने दोन गोष्टी साध्य होतात. एक म्हणजे दुसऱ्या दिवशी दुपारी १२ वाजता उठल्यावर काय खाऊ असा प्रश्न पडत नाही आणि आणखी २ नवे पदार्थ आपण blog वर टाकायला मोकळे.

पूर्वपूर्वतयारी: हा पदार्थ बायको / आई घरात नाही हे पाहूनच बनवावा. हा पदार्थ बनवताना आपल्याला अनेक ओली वाटणे बनवायला लागतात आणि त्यामुळे सगळा ओटा खराब होऊ शकतो. बायकोने हे बघितले तर ती झाडूने मारू शकते. तसेच इतकी भांडी कशासाठी, हे काय करून ठेवले, माझ्या आवडत्या भांड्यावर चरा कसा  पडला  अशा  भुक्कड  प्रश्नांना  तुम्हाला  उत्तरे  द्यावी  लागत नाहीत.    
जर तुमचे नुकतेच लग्न झाले असेल आणि तुम्ही बायकोला खूष करण्याचा प्रत्येक क्षणाला प्रयत्न करत असाल तर बायकोला ह्या पदार्थाची recepie विचारा आणि बायको बडबड करत आहे हे बघून अर्धा तास झोप काढा. अर्ध्या तासाने बरोबर असेच करेन असे म्हणून तुमची recepie  बनवायला सुरुवात करा. 
पूर्वतयारी: प्रत्येक खाणाऱ्या डोक्याला २०० ग्रॅम ह्या हिशोबाने बोनलेस चीकेन आणा. ते स्वच्छ धुवा. अतीस्वच्छतेला पर्याय नाही. ह्या वाक्याने तुमची कितीही चिडचिड होत असली तरी त्याला खरच पर्याय नाही. मिक्सर मध्ये मुठभर कोथिंबीर, आल्याचा मोठा तुकडा, त्याच्या साधारण दुप्पट लसुण, भरपूर मिरच्या टाका. साधारण २०० ग्रॅम चीकेन ला २ तिखट मिरच्या, ८ लसुण पाकळ्या आणि आल्याचा छोटा तुकडा पुरतो. मला माहित नाही कि तुम्ही किती मित्रांना हाणायला बोलावले आहे आणि त्यातील किती लोक नॉनव्हेज खातात. त्यामुळे त्या हिशोबाने हे वाटण बनवा. तुम्ही जर स्वयंपाक घरात आज पहिल्यांदाच गेला असाल खाणे बनवण्यासाठी (तर खरे तर हा पदार्थ बनवूनच नका. चहा, लिंबू चहा नाहीतर टोमाटो सूप बनवा) तर वाटण बनवण्यासाठी मिक्सर चालू करावा लागतो हे लक्षात असू द्या.

स्वच्छ चिकन चे छोटे तुकडे करा आणि त्याला हे वाटण चोळा. चवीपुरते मीठ घाला. २०० ग्रॅम चिकन ला दोन चमचे ह्या हिशोबाने दही घाला आणि थोडे लिंबू वरून पिळा. लिंबाची बी चिकन मध्ये पडत नाही ह्याची खात्री करा. लिंबाच्या बियांनी सारा पदार्थ खूप सहजपणे बिघडू शकतो. थोडीशी काश्मिरी लाल मिरची घाला. ह्याने खूप सुंदर नैसर्गिक रंग येतो. एक ओव्हन चे मोठे भांडे घेऊन त्यात aluminium फोइल टाका. त्यात चिकन चे सर्व तुकडे रांगेने मांडा. एका वाटीत थोडे  butter   पातळ करून घ्या आणि एका ब्रश ने ते चिकन च्या तुकड्यांना लावून ओव्हन मध्ये ठेवा. मधून अधून थोडे थोडे butter चिकन च्या तुकड्यांना लावत राहा. आणि ते हलके ब्राऊन होण्याची वाट बघा. ह्या प्रकारात १.५ ते २ तास जाऊ शकतात.
कांदा चिरून घ्या. टोमाटो ची प्युरी बनवून घ्या. २०० ग्रॅम चिकन साठी साधारण १ कांदा आणि २.५ टोमाटो पुरेल. अर्धा टोमाटो स्वयंपाक करता करता खाऊन टाका.
कृती: थोडे बटर एका मोठ्या fry  pan मध्ये टाकून त्यामध्ये कांदा चांगला परतून घ्या. त्या मध्ये थोडा तंदूर चिकन मसाला टाकला तर अजून मजा येते. त्यानंतर टोमाटो प्युरी टाका आणि ते मिश्रण चांगले परता. ग्रेवी बनल्यावर त्या मध्ये हलके ब्राऊन झालेले चिकन टाका आणि थोडे परत हलवून घ्या. चवी पुरते मीठ टाका आणि साखर टाका. चिकन च्या डिश मध्ये साखर टाकणे कितीही गमतीदार वाटत असले तरीही थोड्याश्या साखरेने फार सुंदर चव येते.
सजावट: हे चिकन आपल्या बायकोने भिशी साठी बनवले नसून आपण आपल्या उडानटप्पू मित्रांसाठी बनवले आहे हे लक्षात ठेवावे. त्यामुळे चिकन चा हत्ती केला, मागे हिरवळ म्हणून किसलेला कोबी टाकला वगैरे प्रकार करू नयेत. पोटात थंडीसाठी जरुरी असलेले पेय गेल्यावर गरम गरम चिकन पटापट plate मध्ये घेऊन मस्त हादडावे.
आस्वाद आणि चिंतन: आस्वाद हा हादडणे ह्या शब्दाचा समानअर्थी शब्द आहे. आणि इतके सुंदर चिकन हादडायचे सोडून येड्यासारखे चिंतन करत बसले तर चिकन गार नाही का होणार. चिकन कसे झाले आहे who cares . मित्रांबरोबर संध्याकाळ मजेत गेली आणि चिडचिड कमी झाली thats it .
पौष्टिकता: Again who cares . आयुष्यात इतकी सगळी टेन्शन्स असताना हा पदार्थ किती पौष्टिक ह्याचे अजून टेन्शन कशाला घ्यायचे? हा पदार्थ बनवण्याआधी मस्त जिम मध्ये जाऊन ६०० कॅलाऱ्या उडवल्या कि झाले. ह्या पदार्थात अ‍ॅंटी-ऑक्सिडंट्स म्हणून वा वा म्हणायचे आणि α-carotene नाही म्हणून छोटेसे तोंड करून बसायचे ... का??? कशासाठी???

Saturday, December 4, 2010

अनुष्का कडून शिकलेल्या गोष्टी - Part 1

गेल्या दोन तीन वर्षात कामानिमित्त परदेशात जाणे झाले. त्यामुळे खूप फिरणे, वेगवेगळ्या जागांना भेट देणे भटकणे या गोष्टी ओघाने आल्याच. या आधी भटकताना मी आणि बायको असे दोघेच हिंडत असल्याने Bachelor style नी हिंडत होतो. पण नंतर अनुष्का, आमची मुलगी, लहान असल्याने खूप planning करून हिंडावे लागत होते. कुठेही जायचे तरी २ -३ महिने त्याचे planning चाले. Tickets ,Hotels चे  बुकिंग, सामानही बांधाबांध वगैरे.एकदा सहज विचार करत असताना ह्या सगळ्या गोष्टी मी अनुष्काच्या नजरेने पाहायला सुरुवात केली.

एक दिवस अनुष्काला सकाळी खूप लवकर जाग आली तर ती bed मध्ये झोपण्या ऐवजी तिच्या कार-seat मध्ये बसलेली होती. शेजारी तिची मम्मी बसली होती आणि बाबा driving करत होता. अनुष्काला काहीही फरक नाही पडला. ती थोड्या वेळाने परत झोपून गेली. तिला  जेव्हा जाग आली तेव्हा ती विमानत बसलेली होती. पण त्याचेही  तिला काही वाटले नाही. तिने शांतपणे समोर पडलेले magzine  उचलले आणि त्यातील चित्रे बघायला सुरुवात केली.

एकदा अनुष्काची झोपमोड झाली ती पाण्याच्या तुषारांमुळे.  अनुष्काने झोपेतून डोळे उघडले तर समोर पाण्याचा प्रचंड मोठा प्रवाह कोसळत होता. आम्ही सगळे Niagara ला गेलो होतो आणि छोट्याश्या बोटीतून धबधब्याच्या आगदी जवळ गेलो होतो. आमचे डोळे फिरत होते. अनुष्काला मजा आली. तिला पाण्यात खेळायला खूप आवडते. तिने स्वतःची जीभ बाहेर काढली आणि ते उडणारे तुषार ती झेलत बसली.

ह्या एप्रिल मध्ये आम्ही लास वेगास आणि Grand Canyon ला गेलो होतो. अनुष्काच्या Routine मध्ये काहीही फरक पडला नाही. तिला भूक लागली तेव्हा ती जेवली. झोप आली की ती झोपली. हाच pattern परत परत repeat झाला. अनुष्का ने झोपेतून डोळे उघडले ते कधी लास वेगास च्या हॉटेल चा रूम वर तर कधी Grand Canyon च्या प्रचंड कड्याच्या टोकावर. परक्या पण खूप रंगीबेरंगी रूम मध्ये तिला काहीवेळा मजा आली. काहीवेळा  त्या परक्या वातावरणाचा तिच्यावर काहीच फरक पडला नाही. Grand Canyon च्या प्रचंड कड्यावर तिचे डोळे फिरले नाहीत की आपण उडून गेलो तर... आशी भीती वाटली नाही.  तिने जीभ बाहेर काढली आणि येणारा गार वारा  जिभेवर झेलून त्याचा आनंद घेतला.

जागा बदलल्या, वेळा बदलल्या पण डोळे उघडले की आपण कुठेही असू शकतो त्या pattern मघ्ये काहीच फरक पडला नाही. आणि त्याच्यावर शांत reaction देण्याची अनुष्काची पद्धत पण बदलली नाही.
का नाही बदलली? कारण मला असे वाटते की ह्या प्रत्येक वेळेस तिने जेव्हा डोळे उघडले त्यावेळी ती मम्मीच्या मांडीवर होती किंवा बाबाच्या कडेवर होती. तिला कायम आशी खात्री होती की जोपर्यंत मम्मी आणि बाबा माझ्या जवळ आहेत तोपर्यंत बाकीचे पडणारे फरक काहीच विशेष नाहीत.

आपण पण असेच झोपेतून उठतो आणि आपल्याला दिसते की सगळीकडे प्रचंड Recession आहे आणि आपली नोकरी पण जाऊ शकते. आपण असेच एक दिवस झोपेतून उठतो आणे आपल्याला दिसते की आपला जीवलग खूप आजारी आहेत. एक दिवस आपली झोपमोड होते ती पोटात प्रचंड पडलेल्या खड्ड्यामुळे... आणि तो खड्डा पडलेला असतो तो महिन्यात अनपेक्षित झालेल्या आणि होऊ घातलेल्या खर्चाने. 

पण ह्या सगळ्या वेळेस आपल्या बरोबर देव आहे, आपले हितचिंतक / आपले लोक आहेत. अनेकांचे आशीर्वाद आहेत हे लक्षात घेऊन ह्या बदलांना आपण अनुष्का सारखी शांत reaction का देत नाही?